Karnozyna, uniwersalne narzędzie natury do ochrony białek, została stworzona przez ewolucję, aby kontrolować wiele czynników, które współdziałają w degradacji białek w organizmie.

Chemiczne reakcje uboczne, które niszczą biologiczną strukturę i funkcje podczas starzenia się, wynikają z toksycznego działania najbardziej podstawowych elementów chemii organizmu - tlenu, cukru, lipidów i niezbędnych metali. Nie możemy żyć bez tych elementów biochemicznych, ale nauka o żywieniu daje nam obecnie wiedzę, która pomoże nam lepiej kontrolować efekty uboczne.

Białka nie są jedynymi cząsteczkami, które ulegają denaturacji w wyniku karbonylacji - dotyczy to również fosfolipidów. Karbonylacja fosfolipidów uszkadza przede wszystkim centralny i obwodowy układ nerwowy, prowadząc do problemów z pamięcią i innego pogorszenia zdolności poznawczych.

Ponieważ HTTPS://KARNOZYNA.COM/ karnozyna również zwalcza karbonylację fosfolipidów, ten dipeptyd jest fantastycznym neuroprotektorem.

W sporcie i kulturystyce karnozyna bierze udział w procesie detoksykacji reaktywnych aldehydów pochodzących z peroksydacji lipidów, które rozwijają się w mięśniach szkieletowych podczas wysiłku fizycznego. Karnozyna chroni więc mięśnie szkieletowe przed urazami, zwiększa siłę mięśni i przyspiesza regenerację po wyczerpującym treningu.

Karnozyna to najważniejszy nowy suplement diety o działaniu przeciwstarzeniowym

Karnozyna ma szansę stać się najważniejszym nowym suplementem diety o działaniu przeciwstarzeniowym na rynku. Jest to naturalnie występujący aminokwas, który został odkryty ponad 100 lat temu.

Chociaż od wielu lat jest stosowana w Rosji, jej specyficzne działanie przeciwstarzeniowe przyciągnęło ostatnio uwagę zachodnich badaczy.

Karnozyna jest zwykle oferowana w kapsułkach. Nie zaobserwowano żadnych skutków ubocznych i można ją przyjmować z innymi suplementami.

L-Karnozyna - nauki farmaceutyczne i biochemia

Karnozyna to w 100% naturalna substancja, tzw. dipetyd, który składa się z dwóch aminokwasów (ß-alanyl-L-histydyna). Często nazywana jest neuropeptydem ze względu na swoje właściwości chroniące mózg.

Karnozyna występuje naturalnie w zdrowych mięśniach, sercu, mózgu, wątrobie, nerkach i innych tkankach. Mięśnie zawierają około 20 μmol/g suchej masy. Im więcej karnozyny zawiera mięso, tym dłuższa jest jego trwałość, ponieważ karnozyna - fantastyczny antyoksydant - zapobiega jełczeniu.

Karnozyna działa wspólnie z innymi biologicznymi antyoksydantami, np. witaminą E i witaminą C, cynkiem i selenem, zmniejszając ich zużycie w tkankach. Osoby z niewielkim niedoborem witaminy E spożywają więcej karnozyny niż normalnie. Podkreśla się, że duża część populacji cierpi na niedobór witaminy E, co zostało udowodnione w światowych badaniach epidemiologicznych.

W organizmie człowieka enzym syntetazy karnozyny tworzy karnozynę z aminokwasów alaniny i histydyny. Reakcja ta zachodzi głównie w mózgu i mięśniach.

Inna grupa enzymów, zwanych dipeptydazami lub karnozynami, dezaktywuje karnozynę we krwi i innych tkankach.

Mięso jest głównym źródłem pokarmowym karnozyny. Duże dawki karnozyny są konieczne dla uzyskania efektu terapeutycznego, ponieważ organizm naturalnie rozkłada karnozynę poprzez enzym karnozynazę. Spożycie karnozyny z pożywienia wynosi od 30 do 70% (w zależności od ilości różnych aminokwasów w mięsie), spożycie czystej L-karnozyny jest wyższe niż 70%.

Znaczna część pobrania ma miejsce w jelicie cienkim (w jelicie czczym, ale nie w krętym). Karnozyna jest transportowana z krwi do mięśni, mózgu i innych tkanek. Ludzkie osocze nie zawiera mierzalnych ilości karnozyny - innymi słowy, ewentualny niedobór nie może być stwierdzony badaniem krwi.

Natomiast osocze koni zawiera ponad 100 µmol/l karnozyny. W wyniku urazów mięśni jej ilość w osoczu wzrasta, a oznaczenie karnozyny w osoczu może być wykorzystane do diagnozowania urazów mięśni.